Optimist

Mijn lief is een optimist.
Een echte. Eentje van het soort, die na een lange dag stromende regen op de camping, opmerkt dat het echt fijn was dat het nèt even droog was toen hij ging afwassen. En als ik dan begin te lachen om zijn cynische opmerking, dat hij dan fijntjes opmerkt, dat hij dat serieus bedoelde.

Niet dat ik zelf nou zo’n pessimist ben. Maar vaak moet ik wel wat langer kijken, voor ik de voordelen van een nadeel zie. Een realist, zo zou ik mezelf eerder noemen. Soms is het leven leuk, soms gewoon helemaal niet.

Meestal vind ik het fijn om samen te leven met een optimist. Het helpt me, als hij me op de mooie dingen van de dag kan wijzen, als ik die zelf even niet zie. Het is fijn als er van alles tegen zit, dat mijn lief zich dan niet uit het veld laat slaan. Het is leuk om te leven met iemand die fluitend het tuinpaadje op komt lopen na zijn werk.

Soms vind ik optimisten bloedirritant. Dan moet ik bijvoorbeeld mijn derde afspraak deze week afzeggen omdat het lijf er geen zin in heeft. Geen toneelavond, geen afspraak met een vriendin, training op het werk geannuleerd. Loop ik al weer dagen met te weinig energie en te veel pijn mezelf bezig te houden thuis met onbenulligheden. Zegt mijn lief goedbedoelend dat ik zo wel gezellig thuis ben met het avondeten steeds. GGGRRRR!!! Wat nou gezellig? Rot toch op joh! Ik wil gewoon mijn dingen kunnen doen!

Toch is het best handig om over een portie optimisme te beschikken, als je een chronische aandoening hebt. Sla er een willekeurig zelfhulp-boekje op na, ze zullen het allemaal beamen: kijk vooral naar wat er wèl lukt.

Pas kreeg ik zo’n boek in handen. De strekking was “Optimisme kun je leren”. Dat vond ik dan weer typsich een opvatting van een optimist. Het boek vond dat ik elke avond vijf dingen moest opschrijven, die leuk waren geweest die dag. Het mochten ook kleine dingen zijn. Ik wilde het wel proberen, want het was net in een periode dat ik het leven even niet zo leuk vond.

De eerste dagen ging dat best goed. Ik had bijvoorbeeld een mooie wandeling gemaakt met een vriendin. Er was een fijn moment met mijn dochter ’s avonds in bed en ik had niet heel beroerd geslapen die nacht. (Al wist ik niet zeker of die laatste wel aan de criteria voldeed)

Na een paar dagen werd het lastiger om iets te bedenken. Ik begon in herhaling te vallen. Ik had wéér een mooie wandeling gemaakt en ik had mijn dochter goed kunnen helpen met haar huiswerk. Het voelde een beetje raar om dit soort “normale” dingen steeds opnieuw te benoemen. Ook bleef het in mij knagen, wat er allemaal niet was gelukt die dag terwijl ik het wel had willen doen. Ik werd nog niet echt blij van deze aanpak. Wat deed ik fout?

Ik vroeg mijn lief om raad, die was ten slotte de expert. Hij wilde wel helpen. Zonder enige aarzeling ratelde hij achter elkaar een waslijst aan mooie dingen op. Hij vond dat ik zo heerlijk had gekookt die avond. Dat ik mijn jongste puber goed had opgevangen toen ze in een dip zat. Dat het knap was, hoe ik met die vermoeidheid omging. Dat we het samen goed hadden. Dat we lieve dochters hadden. Een fijn huis. Voldoende te eten. Vrienden. Werk…het ging maar door.

Nu kon ik natuurlijk niet achterblijven. Als hij dat zo gemakkelijk kon oplepelen, dan moest ik toch ook nog wel het een en ander kunnen bedenken. De tuin stond er bijvoorbeeld prachtig bij. Boer zoekt vrouw was leuk vanavond. Mijn oudste puber had een prachtig cijfer voor wiskunde en mijn lief was echt lief vandaag.

We kwamen nu goed op dreef samen. Het was inderdaad een kwestie van kijken, ook naar de details. Ik begon het door te krijgen. “De appels waren vandaag in de aanbieding”, riep ik. “Het stripje in de krant was grappig” vond mijn lief. “Je hebt een leuke trui aan” zei ik weer. “en jouw haar zit zo grappig als het net gewassen is!”

“We hebben van die aardige buren” zei mijn lief.
Ik viel even stil.

“ja maar, die hebben we al máánden niet gesproken” antwoordde ik.
“Ja maar, áls we ze spreken, dán zijn ze aardig” zei hij.

Daar had ik niet van terug.
Ik staarde hem wat onnozel aan.
We kregen een enorme lachbui.
Vandaag had de oefening in ieder geval prima gewerkt.